Allah’ın adıyla…

İşte onlar, iyiliklere koşuşurlar ve iyilik için yarışırlar. (Mü’minûn 61) 

Ayeti kerimeden de anlaşıldığı üzere müminler sürekli iyiliklere koşuşurlar, Allah’ın rızasına, genişliği gökler ve yer kadar olan cennete ulaşmak için de iyilik yapmakta yarışırlar. İyilik yapmak için çırpınmaları, çaba göstermeleri, devamlı bir uğraş içinde olmaları ve koşuşturup birbirleriyle yarışmaları azim ve gayretlerini daha da arttırır. Böylece kalplerinde oluşan iyiliğe koşuşturma ve yarışma hırsı onları başarıya (Allah’ın rızası olan cennete)  ulaşma yolunda daha çok motive eder.

Bu motivasyonla beraber içten ve dıştan gelebilecek olan bütün olumsuzluklara motivasyonlarını bozacak etkenlere karşıda uyanık ve kapalıdırlar. Hal böyle iken  iyiliklere koşuşturma ve birbirleriyle olan yarış içerisinde kendilerine yöneltilen olumsuz söylemlere  karşıda sağırdırlar. Kendi aralarında bile asla olumsuz söylem ve etkileşimler geliştirmez birbirlerinin azimlerini, gayretlerini etkilemez ve ümitlerini kırmazlar. Müminlerin bu mücadelesi sabır ve kararlılıkla devam ettiği sürece dünya ve ahrette başarıya ulaşmaları ve kazanmaları elbette ki kaçınılmaz olacaktır.

Allahu Teâlâ Kur’ân-ı Kerîm’de iyilikte yarışan mümin kullarının güzel sıfatlarını beyan ederken şöyle buyuruyor.

“Onlardan kimi de Allah’ın izniyle hayırlarda öne geçmek için yarışır. İşte büyük fazilet budur. İçine girecekleri adn cennetleridir. Orada altın bilezikler ve incilerle süslenirler. Orada giyecekleri elbiseleri de ipektir.” (Fâtır, 33)

Buraya almış olduğum bu kıssayla alınacak olan hisseden meramın daha iyi anlaşılacağı kanaatindeyim.

Tarihin bir yerinde, canlı varlıklara kazanma hırsı aşılandığı bir vakitte, kaplumbağalar arasında bir yarış düzenlenmiş. Hedef, çok yüksek bir kalenin tepesine çıkmakmış. Vakit gelince, bir sürü kaplumbağa arkadaşlarını seyretmek için yarış yapılacak olan alana toplanmışlar. Ve yarış başlamış. Seyircilerden hiçbiri arkadaşlarının kulenin tepesine çıkabileceğine inanmadığı gibi, kimileri bu inançlarını yüksek sesle dile getirmekten kaçınmamış. Öyle ki, yarışmacıların bazıları; …Zavallılar! Hiçbir zaman başaramayacaklar! seslerini dahi işitebiliyormuş. Yarışmaya katılan kaplumbağalar kulenin tepesine ulaşamayınca teker teker yarışı bırakmaya başlamışlar. İçlerinden sadece bir tanesi inatla ve yılmaz bir gayretle kuleye tırmanmaya çalışıyormuş. Seyircilerin sesleri yükseldikçe  yükselmeye başlamış; bağıranların sesleri yarış alanında yankılanır olmuş. …Zavallılar! Hiçbir zaman başaramayacaklar!

Sonunda, bir tanesi hariç, diğer kaplumbağaların tümü ümitlerini, gayretlerini yitirmiş ve yarışı terketmişler.Ama yarışta kalan son kaplumbağa, büyük bir gayret ile mücadele ederek, kulenin tepesine çıkmayı başarmış. Diğer yarışmacılar ve seyirciler, hayret içinde bu işi nasıl başardığını öğrenmek istemişler. Bir kaplumbağa ona yaklaşmış ve sormuş, bu işi nasıl başardın diye. O anda farkına varmışlar ki; büyük bir gayret ile mücadele ederek, kulenin tepesine çıkmayı başaran kaplumbağa, sağırmış…

Kaplumbağanın çıkılmaz sanılan doruğa tırmanmayı başarması, olumsuz tezahüratlara ve etkleşimlere rağmen aldırmadan sabır ve kararlılıkla yol almanın ne demek olduğunu en önemlisi başarının sırrını bütün arkadaşlarına öğretmiştir.

Evet, müminler iyiliklere koşuşturma ve birbirleriyle olan yarış içerisinde olumsuz düşünen insanları duymamalıdırlar. Olumsuz söylemleriyle onları etkilemeye çalışan insanlara aldırmamalıdırlar. Onlar, müminlerin kalblerindeki azmi ve ümitleri kırabilir, onları bu yarıştan kopma derecesine getirebilir ve hatta koparabilir. Bu olumsuz söylemlere karşı sağır olmak, onlara seslenenlere saygısızlık değil bilakis davalarına karşı olan saygılarını korumak demektir. Başarıya ulaşmanın en önemli sırlardan biri bu olsa gerek. Varın ötesini siz düşünün…

Selam ve dua ile…